Κοσμητολογία Ι (Θ) (203)

Δίνονται ορισμοί για την κατανόηση των εννοιών : Επιφάνειες διαχωρισμού, Φάση, και Επιφανειακή τάση. Αναλύονται οι μέθοδοι μέτρησης της επιφανειακής τάσης και δίνονται οι μαθηματικές εξισώσεις για τον υπολογισμό της.

Εξηγείται ο μηχανισμός δράσης των επιφανειακοενεργών ουσιών καθώς και η ταξινόμησή τους ανάλογα με τη α) τιμή Υδροφιλική-Λιποφιλική Ισορροπία (HLB) και β) χημική δομή και συσχετίζεται η τιμή HLB με τις κοσμητικές ιδιότητες και τη χρήση στα καλλυντικά προϊόντα.

Στόχοι Ενότητας

Να κατανοήσει o φοιτητής τις έννοιες

• Επιφάνεια διαχωρισμού, φάση, επιφανειακή τάση
• Το μηχανισμό δράσης των  επιφανειακοενεργών ουσιών
• Υδροφιλική-Λιποφιλική Ισορροπία (HLB)
• Την ταξινόμηση των επιφανειακοενεργών ουσιών ανάλογα με τη χημική δομή.
• Τις βασικές κατηγορίες υδρογονανθρακικών επιφανειακοενεργών ουσιών που χρησιμοποιούνται στα καλλυντικά.

Λέξεις Κλειδιά

Επιφάνεια διαχωρισμού, Επιφανειακή Τάση, Ελεύθερη επιφανειακή ενέργεια, Υδρογοναναθρακικές και Οργανοπυριτικές Επιφανειακοενεργές ουσίες , Υδροφιλική-Λιποφιλική ισορροπία (HLB).

Περιγράφεται αναλυτικά η χημική ταξινόμηση των υδρογοναθρακικών επιφανειακοενεργών ουσιών σε ανιονικές, κατιονικές, επαμφοτερίζουσες ή αμφολύτες και μη ιονικές. Εξηγείται η ταξινόμηση των ανιονικών ανάλογα με το είδος του δεσμού που συνδέει το υδρόφιλο με το λιπόφιλο τμήμα του μορίου.

Αναφέρονται οι χημικές δομές, οι κύριες φυσικοχημικές και κοσμητολογικές  ιδιότητες των διαφόρων υποκατηγοριών και δίνονται παραδείγματα χρήσης τους σε καλλυντικά προϊόντα. Εξηγείται η ταξινόμηση των κατιονικών ανάλογα με τη θέση της υδρόφιλης, κατιονικής ομάδας. Αναφέρονται οι χημικές δομές, οι κύριες φυσικοχημικές και κοσμητολογικές ιδιότητες των διαφόρων υποκατηγοριών των κατιονικών.

Δίνονται παραδείγματα της χρήσης τους σε καλλυντικά προϊόντα. Εξηγείται ο  διαχωρισμός των  εννοιών αμφοτερικές-αμφολύτες. Αναφέρονται παραδείγματα και οι φυσικοχημικές και οι κοσμητολογικές ιδιότητες των πραγματικά αμφοτερικών και των αμφολυτών. Αναφέρεται αναλυτικά η ταξινόμηση ανάλογα με τη χημική δομή των μη ιονικών επιφανειακοενεργών.  Αναφέρονται οι χημικοί τύποι των κύριων υποκατηγοριών και εξηγούνται φυσικοχημικές και κοσμητολογικές τους ιδιότητες. Αναφέρονται τα καλλυντικά προϊόντα στα οποία συνήθως ενσωματώνονται.

Στόχοι Ενότητας

Να γνωρίζει ο φοιτητής:

• Tα υδρόφιλα και τα λιπόφιλα τμήματα των υδρογονανθρακικών επιφανειακοενεργών ουσιών.
• Aντιπροσωπευτικά παραδείγματα των ανιονικών, κατιονικών, αμφοτερικών, αμφολυτών και μη ιονικών καθώς και τις κύριες φυσικοχημικές και κοσμητολογικές τους ιδιότητες.
• Tα καλλυντικά προϊόντα που χρησιμοποιούνται οι χημικές κατηγορίες των υδρογονανθρακικών επιφανειακοενεργών ουσιών

Λέξεις Κλειδιά

Ανονικές, Κατιονικές, Μη ιονικές επιφανειακοενεργές ουσίες, Αμφοτερικές, Αμφολύτες.

Περιγράφονται οι φυσικοχημικές ομοιότητες και διαφορές των υδρογονανθρακικών και οργανοπυριτκών επιφανειακοενεργών ουσιών. Αναλύεται η ταξινόμηση των οργανοπυριτικών επιφανειακοενεργών ανάλογα με τη χημική δομή σε ανιονικές, κατιονικές, αμφοτερικές και μη ιονικές. Περιγράφονται οι  φυσικοχημικές και οι κοσμητολογικές ιδιότητες των χημικών υποκατηγοριών των οργανοπυριτικών επιφανειακοενεργών. Αναφέρονται τα καλλυντικά προϊόντα που χρησιμοποιούνται.

Στόχοι Ενότητας

Να κατανοήσει ο φοιτητής:  

• Τη σύγκριση μεταξύ των υδρογονανθρακικών και οργανοπυριτικών επιφανειακοενεργών ουσιών.

Να γνωρίζει:

• Αντιπροσωπευτικά παραδείγματα και χημικές δομές των οργανοπυριτικών επιφανειακοενεργών ουσιών.

Λέξεις Κλειδιά

Οργανοπυριτικές επιφανειακοενεργές ουσίες, Χημικές δομές οργανοπυριτικών επιφανειακοενεργών, Σύγκριση υδρογονανθρακικών-οργανοπυριτικών επιφανειακοενεργών.

Δίνεται ο ορισμός της φυσικής επιφανειακοενεργής ουσίας. Περιγράφονται οι κύριες ιδιότητες των εστέρων σακχαρόζης και των σαπωνινών. Εξηγείται ο διαχωρισμός φυσικής επιφανειακοενεργής και βιοεπιφανειακοενεργής ουσίας. Αναφέρονται οι χημικές δομές και οι κυριότερες χημικές ιδιότητες των ζοφορολιπιδίων, των ραμνολιπιδίων και των μαννο-ερυθριτολυλολιπιδίων.  Αναφέρονται τα καλλυντικά προϊόντα που χρησιμοποιούνται τα παραπάνω λιπίδια.

Στόχοι Ενότητας

Να γνωρίζει ο φοιτητής

• Τις χημικές κατηγορίες των φυσικών και των  βιοεπιφανειακοενεργών  ουσιών.
• Tη σύγκριση των συνθετικών (υδρογονανθρακικών και οργανοπυριτικών) με τις βιοεπιφανειακοενεργές.

Λέξεις Κλειδιά

Φυσικές επιφανειακοενεργές, Εστέρες σακαχαρόζης,  Σαπωνίνες, Βιοεπιφανειακοενεργές, Γλυκολιπίδια,  Ζοφορολιπιδία, Ραμνολιπίδια, Μαννο-ερυθριτολυλολιπίδια 

Αναφέρονται τα συστήματα διασποράς και οι ηλεκτρικές ιδιότητες των μεσεπιφανειών. Δίνονται ορισμοί του δυναμικού Νernst και του ζ-δυναμικού.  Αναλύονται οι τύποι των γαλακτωμάτων. Αναφέρονται οι πειραματικοί μέθοδοι προσδιορισμού του τύπου του γαλακτώματος.

Περιγράφονται τα μικρογαλακτώματα και τα κολλοειδή. Δίνεται παράδειγμα της διαμόρφωσης των μικύλλων ανάλογα με τη συγκέντρωση ανιονικής επιφανειακοενεργής ουσίας. Γίνεται εισαγωγή στη διαλυτοποίηση. Επεξηγείται η αστάθεια των γαλακτωμάτων σύμφωνα με το μηχανικό και το θερμοδυναμικό μοντέλο. Συσχετίζεται η ταχύτητα συνένωσης και το μέγεθος των σταγονιδίων με την αστάθεια του γαλακτώματος. Εξηγούνται οι όροι αποκορύφωση και καθίζηση για τα γαλακτώματα.

Στόχοι Ενότητας

Να κατανοήσει ο φοιτητής:

• Τις ιδιαίτερες ιδιότητες των συστημάτων διασποράς που χρησιμοποιούνται στα καλλυντικά προϊόντα όπως τα γαλακτώματα, τα μικρογαλακτώματα και τα κολλοειδή.
• Το γαλάκτωμα και τους τύπους των γαλακτωμάτων
• Το μηχανικό και το θερμοδυναμικό μοντέλο της αστάθειας των γαλακτωμάτων.
• Τους παράγοντες που οδηγούν στην αποκορύφωση ή την καθίζηση στα γαλακτώματα

Λέξεις Κλειδιά

Συστήματα διασποράς, Γαλακτώματα, Μικρογαλακτώματα, Κολλοειδή, Κρίσιμη συγκέντρωση μικύλλων (cmc),  Αστάθεια γαλακτωμάτων, Αποκορύφωση, Καθίζηση

Αναφέρονται οι βασικές αρχές της ρεολογίας. Δίνονται οι ορισμοί: Nευτωνικό σύστημα, ιξώδες νευτωνικού συστήματος, τάση διάτμησης, ταχύτητα διάτμησης. Αναφέρονται οι μονάδες μέτρησης του ιξώδους και εξηγούνται οι συσκευές προσδιορισμού του ιξώδους των νευτωνικών συστημάτων. Επεξηγούνται οι αρχές λειτουργίας των ιξωδομέτρων Ostwald, Hoeppler και Brookfield.

Στόχοι Ενότητας

Να κατανοήσει ο φοιτητής:

• • • • Την επίδραση της ρεολογίας (ιξώδους) στις φυσικοχημικές ιδιότητες των καλλυντικών
      • Τους νόμους που διέπουν τα νευτωνικά συστήματα.
      • Τις μονάδες μέτρησης του ιξώδους
      • Τις μεθόδους προσδιορισμού του ιξώδους στα νευτωνικά συστήματα (ιξωδόμετρα Ostwald, Hoeppler και Brookfield).

Λέξεις Κλειδιά

Ρεολογία, Νευτωνικό σύστημα, Ιξώδες νευτωνικού συστήματος, Ιξωδόμετρα Ostwald, Hoeppler και Brookfield.

Αναφέρονται οι νόμοι που διέπουν τα μη νευτωνικά συστήματα: Ψευδοπλαστικά, Πλαστικά και Διασταλτικά. Απεικονίζονται και εξηγούνται  οι μεταβολές i) του ιξώδους με την ταχύτητα διάτμησης και ii) της ταχύτητα διάτμησης με την τάση διάτμησης σε όλα τα προαναφερθέντα συστήματα. Εξηγείται η έννοια της θιξοτροπίας στα πλαστικά και ψευδοπλαστικά συστήματα και της αντιθιξοτροπίας στα διασταλτικά.

Επεξηγούνται οι παράγοντες που επιδρούν στις ρεολογικές ιδιότητες (ιξώδες) των γαλακτωμάτων όπως η εσωτερική φάση (μέγεθος διεσπαρμένων σταγονιδίων, εύρος κατανομής μεγέθους σταγονιδίων)  και ο λόγος των όγκων των φάσεων, το ιξώδες τις εξωτερικής φάσης, οι γαλακτωματοποιητές  και η θερμοκρασία. Περιγράφονται οι μέθοδοι προσδιορισμού του ιξώδους στα μη νευτωνικά συστήματα. Αναφέρονται τα ιξωδόμετρα Feranti-Shirley και Brookfield.

Στόχοι Ενότητας

Να κατανοήσει ο φοιτητής:

• Τους νόμους που διέπουν τα μη νευτωνικά συστήματα: Ψευδοπλαστικά, Πλαστικά και Διασταλτικά.
• Την επίδραση της θιξοτροπίας και τις αντιθιξοτροπίας στις ρεολογικές ιδιότητες των καλλυντικών.
• Τους παράγοντες που επιδρούν στις ρεολογικές ιδιότητες (ιξώδες) των γαλακτωμάτων.
• Τις μεθόδους προσδιορισμού του ιξώδους στα μη νευτωνικά συστήματα (ιξωδόμετρα Feranti-Shirley και Brookfield).

Λέξεις Κλειδιά

Μη νευτωνικά συστήματα (ψευδοπλαστικά, πλαστικά, διασταλτικά), Ιξώδες μη νευτωνικών συστημάτων, Θιξοτροπία, Αντιθιξοτροπία, Ιξωδόμετρο Feranti-Shirley, Ιξωδόμετρο Brookfield.

Στην ενότητα 8 αναλύονται τα χρώματα που χρησιμοποιούνται στα καλλυντικά προϊόντα. Εξηγούνται η αυξοχρωμία και η βαθυχρωμία και δίνομαι παραδείγματα χρωμοφόρων και αυξόχρωμων ομάδων. Εξηγούνται οι ορισμοί χρωστική ύλη, λάκα, πληρωτικό υλικό λάκας. Συγκρίνονται ο φυσικοχημικές ιδιότητες των χρωμάτων όπως η διαλυτότητα και η σταθερότητα στη θέρμανση και το φως.. Δίνονται στοιχεία της νομοθεσίας χρωμάτων στην ΕΕ και την Αμερική. Γίνεται αναφορά στον κατάλογο χρωμάτων (Color Index, C.I.), στα D&C και FD&C χρώματα. Αναλύονται οι κατηγορίες των πιστοποιημένων, φυσικών και ανόργανων χρωμάτων. Περιγράφονται τα αζοχρώματα, τα βρωμοξέα-βρωμιομένα παράγωγα της φλουορεσκεΐνης, τα χρώματα κινολίνης, οι ανθρακινόνες, τα χρώματα τριφαινυλομεθανίου, καθώς τα άσπρα πιγμέντα και τα ιριδίζοντα πιγμέντα (επιστρωμένη μίκα, οξυχλωριούχο βισμούθιο). Περιγράφονται οι φυσικοχημικές ιδιότητες των οξειδίων του σιδήρου και των χρωμάτων ουλτραμαρίνας.  Περιγράφονται οι ιδιότητες των φυσικών χρωμάτων όπως ανάττο, κοχενίλλη, χέννα, χλωροφύλλη κά. Περιγράφεται ο μηχανισμός δράσης των οξειδωτικών-μόνιμων βαφών μαλλιών. Δίνονται παραδείγματα μηχανισμού δράσης με παράγωγα της π-τολουενοδιαμίνης.

Στόχοι Ενότητας

Μετά το τέλος της ενότητας οι φοιτητές θα είναι σε θέση να γνωρίζουν:

• Τις κατηγορίες των χρωμάτων που χρησιμοποιούνται στα καλλυντικά προϊόντα
• Τις φυσικοχημικές ιδιότητες και τη σταθερότητα των πιστοπιημένων, φυσικών και ανόργανων χρωμάτων
• Στοιχεία της νομοθεσίας των χρωμάτων στην Ευρώπη και την Αμερική
• Tα στοιχεία του καταλόγου χρωμάτων
• Τον μηχανισμό δράσης των οξειδωτικών βαφών μαλλιών

Λέξεις Κλειδιά

Χρωστική ύλη, λάκες, πιστοποιημένα χρώματα, φυσικά χρώματα, ανάττο-κοχενίλλη, χέννα, χλωροφύλλη, καροτένιο, ανόργανα χρώματα, οξείδια του σιδήρου, ουλτραμαρίνες, λευκά πιγμέντα, ιριδίζοντα πιγμέντα, επιστρωμένη μίκα, οξυχλωριούχο βισμούθιο, βρωμοξέα, ξανθένια, αζοχρώματα, χρώματα κινολίνης, χρώματα τριφαινυλομεθανίου, c.i., κατάλογος χρωμάτων, fd&c και d&c χρώματα, ανθρακινόνες, βαφές μαλλιών, π-τολουενοδιαμίνες.

Δίνονται οι ορισμοί και οι διαφορές των εννοιών συντηρητικό, αντισηπτικό και απολυμαντικό. Περιγράφονται οι ιδιότητες των μικροοργανισμών (μορφολογικά χαρακτηριστικά, αναπαραγωγή, μεταβολισμός) που μπορεί να ανευρεθούν στα καλλυντικά προϊόντα όπως αληθινοί μύκητες, ζυμομύκητες, Gram θετικά και Gram αρνητικά βακτήρια. Εξηγούνται οι πηγές μόλυνσης. Δίνεται η ταξινόμηση των συντηρητικών ανάλογα με τη χημική δομή, οι φυσικοχημικές ιδιότητες των κυριότερων εκπροσώπων της κάθε κατηγορίας καθώς και το αντιμικροβιακό τους φάσμα.. Αναλύονται τα οργανικά οξέα,  οι αλκοόλες, τα φαινολικά συντηρητικά-παραβένια, οι ισοθειαζολινόνες και οι επιφανειακοενεργές ουσίες που χρησιμοποιούνται ως συντηρητικά.  Εξηγούνται οι παράγοντες που επιδρούν στη δραστικότητα των συντηρητικών όπως, η ενεργή συγκέντρωση  ο συντελεστής κατανομής, το pH κ.λπ. Αναλύονται οι διαδικασίες που ακολουθούνται σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή και την Ελληνική Φαρμακοποιία για την αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας συντηρητικού σε καλλυντικό προϊόν (challenge test). Δίνονται παραδείγματα τέτοιων δοκιμασιών σε διάφορες καλλυντικοτεχνικές μορφές.

Στόχοι Ενότητας

Μετά το τέλος της ενότητας οι φοιτητές θα είναι σε θέση να γνωρίζουν:

• Τα βασικά χαρακτηριστικά των μικροοργανισμών που προσβάλλουν τα καλλυντικά
• Τις χημικές κατηγορίες και το αντιμικροβιακό φάσμα των συντηρητικών που χρησιμοποιούνται στα καλλυντικά
• Τις φυσικοχημικές ιδιότητες και τη σταθερότητα των συντηρητικών
• Τους παράγοντες που επιδρούν στην αποτελεσματικότητα των συντηρητικών
• Τις δοκιμασίες αποτελεσματικότητας συντηρητικών στα καλλυντικά προϊόντα (challenge test)

Λέξεις Κλειδιά

Συντήρηση, αληθινοί μύκητες, ζυμομύκητες, gram θετικά και gram αρνητικά βακτήρια, μεταβολισμός μικροοργανισμών, πηγές μόλυνσης καλλυντικών, οργανικά οξέα, αλκοόλες, ισοθειαζολινόνες, φαινολικά συντηρητικά, συντηρητικά της ουρίας, ενεργή συγκέντρωση συντηρητικού, συντελεστής κατανομής, δραστικότητα συντηρητικού, κριτήρια αποτελεσματικότητας συντηρητικού-challenge test.

Στην ενότητα αυτή περιγράφονται οι βασικές αρχές ανάπτυξης καλλυντικών χωρίς συντηρητικά (Preservative free cosmetics-Self preserving cosmetics). Περιγράφονται αναλυτικά οι βασικές αρχές της τεχνολογίας φραγμών όπως οι βασικές προϋποθέσεις GMP, η κατάλληλη συσκευασία, η ενεργότητα του νερού, ο τύπος του γαλακτώματος και το pH. Αναλύονται οι βασικές κατηγορίες των εναλλακτικών συντηρητικών όπως οι πολικές ενώσεις με μεσαίου μήκους αλυσίδα, τα λιπαρά οξέα και οι εστέρες τους, οι φαινολικές ενώσεις, οι αρωματικές ενώσεις και τα φυτικά παράγωγα. Δίνονται παραδείγματα φυτικών παραγώγων όπως αιθερίων ελαίων, εκχυλισμάτων, μιγμάτων εκχυλισμάτων και απομονωμένων φυτικών συστατικών όπως η τοταρόλη που έχουν χρησιμοποιηθεί ως συντηρητικά.

Στόχοι Ενότητας

Μετά το τέλος της ενότητας οι φοιτητές θα είναι σε θέση να γνωρίζουν:

• Τις βασικές αρχές ανάπτυξης και παραγωγής καλλυντικών προϊόντων χωρίς συντηρητικά (preservative free cosmetics-self preserving cosmetics)
• Τις βασικές αρχές της τεχνολογίας φραγμών
• Τις βασικές κατηγορίες και τις φυσικοχημικές ιδιότητες των εναλλακτικών συντηρητικών
• Τα αιθέρια έλαια, τα φυτικά εκχυλίσματα και τα φυτικά συστατικά που χρησιμοποιούνται ως συντηρητικά\
• Τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα των εναλλακτικών συντηρητικών

Λέξεις Κλειδιά

Συντήρηση, καλλυντικά χωρίς συντηρητικά (preservative free cosmetics-self preserving cosmetics), τεχνολογία φραγμών, ενεργότητα νερού, εναλλακτικά συντηρητικά, πολικές ενώσεις με μεσαίου μήκους αλυσίδα, αιθέρια έλαια ως συντηρητικά, φυτικά εκχυλίσματα ως συντηρητικά, φυτικά συστατικά ως συντηρητικά.

Στην ενότητα αυτή αναλύονται οι έννοιες οξείδωση-τάγγιση των συστατικών των καλλυντικών και ελεύθερες ρίζες, οι παράγοντες που επιδρούν στην οξείδωση ορισμένων συστατικών των καλλυντικών, και οι χημικές κατηγορίες των αντιοξειδωτικών καθώς και των συνεργιστικών τους. Αναλυτικότερα περιγράφονται α) ο μηχανισμός έναρξης, διάδοσης και τερματισμού μιας οξειδωτικής αντίδρασης β) η επίδραση της θερμοκρασίας, των ακτινοβολιών, των υπεροξειδίων, του οξυγόνου και των μεταλλικών ιόντων στην αντίδραση της οξείδωσης γ) οι χημικές κατηγορίες των φαινολικών αντιοξειδωτικών (κατεχίνες, τοκοφερόλες, γαλλικοί αλκυλεστέρες, ΒΗΑ και ΒΗΤ) δ) ο μηχανισμός δράσης τους και ε)τα φυτικά εκχυλίσματα που χρησιμοποιούνται για την παρεμπόδιση της οξείδωσης του καλλυντικού προϊόντος.

Στόχοι Ενότητας

Μετά το τέλος της ενότητας οι φοιτητές θα είναι σε θέση να γνωρίζουν:

• Τις βασικές έννοιες της οξείδωσης- τάγγισης, έναρξης, μετάδοσης και τερματισμού της οξειδωτικής αντίδρασης
• Τις κατηγορίες των φαινολικών αντιοξειδωτικών και των συνεργιστικών τους
• Το μηχανισμό δράσης των φαινολικών αντιοξειδωτικών
• Τα φυτικά εκχυλίσματα που χρησιμοποιούνται για την παρεμπόδιση της οξείδωσης του καλλυντικού προϊόντος

Λέξεις Κλειδιά

Οξείδωση, τάγγιση, ελεύθερες ρίζες, φαινολικά αντιοξειδωτικά, κατεχίνες, τοκοφερόλες, γαλλικοί αλκυλεστέρες, βηα, βητ, συνεργιστικά αντιοξειδωτικών, φυτικά εκχυλίσματα ως αντιοξειδωτικά.

Περιγράφονται συνοπτικά οι απαιτήσεις του νέου κανονισμού σχετικά με τα νανοϋλικά, τα κριτήρια ισχυρισμών, την οργάνωση της παραγωγής, εισαγωγής και διανομής καλλυντικών προϊόντων και την κοσμετοεπαγρύπνηση. Αναλύονται το ευρετήριο συστατικών, η επισήμανση των συστατικών στη συσκευασία του καλλυντικού προϊόντος, οι ονομασίες του ευρετηρίου της ΕΕ, οι INCI ονομασίες καθώς και άλλες υποχρεωτικές επισημάνσεις που αναγράφονται στην ετικέτα του προϊόντος.

Στόχοι Ενότητας

Μετά το τέλος της ενότητας οι φοιτητές θα είναι σε θέση να γνωρίζουν:

• Συνοπτικά τις απαιτήσεις του κανονισμού των καλλυντικών στην ΕΕ
• Τις επισημάνσεις των συστατικών σύμφωνα με το ευρετήριο της ΕΕ καθώς και τις INCI ονομασίες
• Τις γενικές επισημάνσεις που πρέπει να αναγράφονται στη συσκευασία του καλλυντικού προϊόντος
• Tην κοσμετοεπαγρύπνηση

Λέξεις Κλειδιά

Κανονισμός καλλυντικών προϊόντων, ευρετήριο συστατικών (εε), διεθνής ονοματολογία συστατικών καλλυντικών προϊόντων (inci), επισήμανση συστατικών, επισήμανση (ετικέτα) καλλυντικών προϊόντων, κοσμετοεπαγρύπνηση.

Περιγράφονται οι δοκιμασίες σταθερότητας των γαλακτωμάτων: α) η αρχική δοκιμασία σταθερότητας (οργανοληπτική, μικροσκοπική, φυσικοχημική-πυκνότητα-pH-ξηρό υπόλλειμμα-ρεολογική-φυγοκεντρική-χημική ανάλυση) τόσο σε θερμοκρασία δωματίου όσο σε συνθήκες «επιταχυνόμενης γήρανσης», καθώς και μετά από κύκλους ψύξης-απόψυξης και θέρμανσης (Freeze-thaw cycles tests) και β) η μακράς αποθήκευσης ή διάρκειας δοκιμασία.

Στόχοι Ενότητας

Μετά το τέλος της ενότητας οι φοιτητές θα είναι σε θέση να γνωρίζουν:

• Την αρχική δοκιμασία σταθερότητας του γαλακτώματος
• Τις μεθόδους οργανοληπτικής, μικροσκοπικής και φυσικοχημικής εξέτασης του γαλακτώματος
• Τις τεχνικές για τις δοκιμασίες α)σε θερμοκρασία δωματίου β) επιταχυνόμενης γήρανσης και γ) μετά από κύκλους ψύξης-απόψυξης και θέρμανσης (Freeze-thaw cycles tests)
• Τη μακράς αποθήκευσης ή διάρκειας δοκιμασία.

Λέξεις Κλειδιά

Αρχική δοκιμασία σταθερότητας γαλακτώματος-Επιταχυνόμενη γήρανση- Κύκλους ψύξης-απόψυξης και θέρμανσης (Freeze-thaw cycles tests)- μακράς αποθήκευσης ή διάρκειας δοκιμασία.

Αναπτύσσονται κάποιες βασικές αρχές της μηχανικής των ρευστών. Περιγράφονται η στατική και η δυναμική ανάμιξη. Δίνεται έμφαση στη διαδικασία που ακολουθείται στην παραγωγή μεγάλων ποσοτήτων καλλυντικών προϊόντων καθώς και στα μηχανήματα που απαιτούνται. Περιγράφονται οι αξονικοί (έλικας, στρόβιλος, πολυεπίπεδος αντισταθμιστικής ροής, βιδωτός, ελικοειδής κοχλίας, οδοντωτός δίσκος) και οι ακτινικοί αναδευτήρες καθώς και οι ενδείξεις χρήσης τους. Αναλύεται η ομογενοποίηση και η αρχή λειτουργίας των διαφόρων τύπων ομογενοποιητών (υπερήχων, κολλοειδής μύλος κ.λπ.). Περιγράφονται οι αρχές της παραγωγής ανά παρτίδα και η συνεχής παραγωγή.

Στόχοι Ενότητας

Μετά το τέλος της ενότητας ο φοιτητής θα είναι σε θέση γνωρίζει:

• Tη διαδικασία που ακολουθείται κατά την παραγωγή μεγάλων ποσοτήτων καλλυντικών προϊόντων και τα μηχανήματα που χρησιμοποιούνται σε αυτή.
• Τις βασικές αρχές στατικής και δυναμικής ανάμιξης
• Την αρχή λειτουργίας διαφόρων ειδών αξονικών αναδευτήρων
• Την αρχή λειτουργίας των ακτινικών αναδευτήρων
• Τη διαδικασία της ομογενοποίησης και τα αποτελέσματά της
• Τα είδη των ομεγονοποιητών
• Τις αρχές παραγωγής ανά παρτίδα και της συνεχούς παραγωγής

Λέξεις Κλειδιά

Στατική ανάμιξη, δυναμική ανάμιξη, αξονικοί αναδευτήρες, ακτινικοί αναδευτήρες,  έλικας, στρόβιλος, πολυεπίπεδος αντισταθμιστικής ροής, βιδωτός, ελικοειδής κοχλίας, οδοντωτός δίσκος, άγκυρα, ομογενοποίηση, ομογενοποιητής υπερήχων-κολλοειδής μύλος, παραγωγή ανά παρτίδα, συνεχής παραγωγή.