Παραδοσιακοί οικισμοί στην Ελλάδα: Μορφολογία και κατασκευαστικές λογικές σε διάλογο με τον τόπο

Εισαγωγή στις βασικές λογικές της ανώνυμης ‘παραδοσιακής’ λαϊκής αρχιτεκτονικής. Συγκριτική αντιπαραβολή με την έννοια του «μνημείου», προκειμένου να καταδειχτεί τόσο ο ανώνυμος χαρακτήρας της όσο και η αξία της σαν φορέας εμπειρίας, τεχνογνωσίας, ιστορικών συνθηκών και συγκυριών, κοινωνικής οργάνωσης, και του συνολικού αποθέματος του τόπου. Ανάλυση της κτιριοδομικής δραστηριότητας και της συναρτώμενης τεχνογνωσίας σαν μια συλλογική δραστηριότητα και μια κοινή, αλλά άφατη, γνώση.

Στόχοι Ενότητας

Στόχος της ενότητας είναι να αποσαφηνίσει την διαφορά μεταξύ ‘ανώνυμης’ κτιριοδομίας και μνημείου, προκειμένου να γίνει αντιληπτή η διάσταση της οργανικής εξελικτικής πορείας που χαρακτηρίζει την πρώτη, αλλά και της ιδιότητάς της να αποτελεί όχι ένα ιστορικό και πολιτισμικό ορόσημο αλλά έναν διαρκή φορέα ιστορικής μνήμης. Με αυτό τον τρόπο επιδιώκεται η κατανόηση της αξίας της παραδοσιακής αρχιτεκτονικής σαν ένα σύνολο ιδιότυπο προς έναν τόπο και έναν λαό (στο οποίο αρμόζει μια διέξοδος προς το μέλλον) και όχι σαν ένα μοναδικό αντικείμενο αξίας (για το οποίο τεκμηριώνεται η διαφύλαξή του στην ‘αυθεντική’ του μορφή).

 

Λέξεις Κλειδιά

Παραδοσιακή αρχιτεκτονική, λαϊκή αρχιτεκτονική, ανώνυμη αρχιτεκτονική