3. Μελέτη pH διαλυμάτων

Η οξύτητα ή η αλκαλικότητα των υδατικών διαλυμάτων οφείλεται στην υψηλή συ- γκέντρωση ιόντων υδροξωνίου ή υδροξυλίου αντιστοίχως, σύμφωνα με τη θεωρία Brønsted-Lowry περί οξέων και βάσεων. Το pH αποτελεί μέτρο της οξύτητας ή αλκαλικότητας μιας χημικής ουσίας. Ο Δανός βιοχημικός S.P.L. Sørensen, που θεμελίωσε την έννοια του δυναμικού υδρογόνου (potential of Hydrogen ή pouvoir Hydrogene, pH), όρισε ότι το δυναμικό υδρογόνου ενός διαλύματος ισούται με τον αρνητικό δεκαδικό λογάριθμο της συγκέντρωσης ιόντων υδρογόνου (ή υδροξωνίου) στο διάλυμα. Οι βασικοί τρόποι με τους οποίους μπορεί να μετρηθεί το pH ενός διαλύματος είναι οι εξής: α) με τη χρήση δεικτών και β) Με τη χρήση πεχαμέτρου.

Στόχοι Ενότητας

Με την ολοκλήρωση της εργαστηριακής ενότητας, ο φοιτητής θα πρέπει να:

  • έχει κατανοήσει την έννοια του pH διαλυμάτων και την εξάρτησή του από τη θερμοκρασία
  • έχει ασκηθεί στην αραίωση διαλυμάτων
  • εκτιμά το pH ενός διαλύματος με την χρήση διαλυμάτων δεικτών και πεχαμετρικής ταινίας
  • να προσδιορίζει επακριβώς το pH ενός διαλύματος με χρήση pH-μέτρου.

Λέξεις Κλειδιά

Οξύτητα και αλκαλικότητα, ιόντα υδροξωνίου, ιόντα υδροξυλίου, δυναμικού υδρογόνου (pH), δείκτες, χρωματομετρική μέθοδος, ηλεκτρομετρική μέθοδος, pH-μέτρ