Εφαρμοσμένη Ενζυμολογία (Θ)
Ενότητες
4. Αντιστρεπτοί και μη αντιστρεπτοί αναστολείς των ενζύμων - Τρόποι μέτρησης της δράσης των αναστολέων
Υδρόλυση της π-νιτρο-φαινυλο-γλυκοπυρανόζης παρουσία ενζύμου β-γλυκοζιδάση. Μέτρηση της παραγόμενης π-νιτροφαινόλης φασματοφωτομετρικά. Υπολογισμός των κινητικών παραμέτρων Νmax, KM της β-γλυκοζιδάσης με την παρουσία γλυκόζης και φρουκτόζης.
Στόχοι Ενότητας
Η χρήση της μεθόδου του διπλού αντιστρόφου για τον προσδιορισμό των Νmax, KM.
Βιβλιογραφία
- Ι. Γ. Γεωργάτσου, « Βιοχημεία ».Τόμος Α’ – 6η Εκδοση, Εκδόσεις Γιαχούδη- Γιαπούλη, Θεσσαλονίκη
- Ι. Γ. Γεωργάτσου, Τ. Α. Γιουψάνη, Δ.Α. Κυριακίδη, «Ενζυμολογία », Εκδόσεις Ζήτη, Θεσσαλονίκη 2001
- Αντώνη Τρακατέλλη, «Βιοχημεία, Ενζυμα –Τεύχος Β1 ».
- Alan Fersht, “Enzyme Structure and Mecanism”, 2nd Edition, W.H. Freeman.
- Lubert Stryer, « Βιοχημεία », Τόμος Ι, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, Ηράκλειο 1997
Λέξεις Κλειδιά
β-γλυκoζιδάση, π-vιτρoφαιvόλη, π-vιτρo-φαιvυλo-γλυκoπυραvόζη, κινητικές παράμετροι ενζυμικής αντίδρασης, αρχική ταχύτητα, διάγραμμα διπλού αντιστρόφου.