Προσαρμοσμένη Κινητική Αγωγή (Θ)

Ορισμός, Επιδημιολογία, Διάγνωση, Διαγνωστικά κριτήρια, Συνοδά χαρακτηριστικά,

Ταξινόμηση, Αιτιολογία, Πρόγνωση, Θεραπεία – Παρέμβαση, Η επίδραση της άσκησης, Αναψυχή και αθλήματα, Βιβλιογραφία.

Βιβλιογραφία

1. AMERICAN PSYCHIATRIC ASSOCIATION. Diagnostic and statistical manual of mental disorders. 4th ed. APA, Washington, DC, 2000.
2. Babinski LM, Hartsough, C.S. & Lambert, N.M. Childhood Conduct Problems, Hyperactivity-impulsivity, and Inattention as Predictors of Adult Criminal Activity. Journal of Child Psychology and Psychiatry, 1999; 40: 3, 347-355.
3. Barkley, R.A. (1998). Attention - Deficit Hyperactivity Disorder. Scientific American. Retrieved at 10 December 2004 from: http://www.sciam.com/1998/0998issue/0998b.
4. FARAONE SV, SERGEANT J, GILLBERG C, BIEDERMAN J. The worldwide prevalence of ADHD: Is it an American condition? World Psychiatry 2003, 2:104−113Feingold, B.F. (1973). Food additives and child development. Hospital Practice, 1973: 8, 11-12, 17-19.
5. FARAONE SV, BIEDERMAN J, MICK E. The age-dependent decline of attention deficit hyperactivity disorder: A meta-analysis of follow-up studies. Psychol Med 2006, 36:159−165.
6. Gapin JI, Labban JD, Etnier JL. The effects of physical activity on attention deficit hyperactivity disorder symptoms:The evidence. Preventive Medicine 52 (2011) S70–S74.
7. Gillberg, C. & Rasmussen, P. (1999). AD(H)D, Hyperkinetic Disorders, DAMP, and related Behaviour Disorders. In Whitmore,K, Hart,H & Willems,G (Eds.), A Neurodevelopmental Approach to Specific Learning Disorders, (pp.134-156). London: MacKeith Press.
8. KOOIJ SJ, BEJEROT S, BLACKWELL A, CACI H, CASAS-BRUGUÉ M, CARPENTIER PJ ET AL. European consensus statement on diagnosis and treatment of adult ADHD: The European Network Adult ADHD. BMC Psychiatry 2010, 10:67.
9. Litner, Β. & Ostiguy, L. Understanding Attention Deficit Hyperactivity Disorder: Strategies and Consideration for Inclusion of Youth in Leisure Services. Journal of Leisurability, 2000; 27: 11-18.
10. Neuhaus, C. (1998). To Υπερκινητικό παιδί και τα προβλήματά του. Εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα.
11. Pontifex MB, Saliba BJ, Raine LB, Picchietti DL, Hillman CH. Exercise Improves Behavioral, Neurocognitive, and Scholastic Performance in Children with Attention-Deficit/Hyperactivity Disorder. J Pediatr, 2013; 162: 543-51.
12. Sherrill, C. (1998). Adapted Physical Activity, Recreation and Sport: Cross disciplinary and lifespan. (Fifth Edition). Mc Graw - Hill, Boston, Massachusetts.
13. Taylor, E. (1999). Syndromes of Attention Deficit and Hyperactivity. Chapter 17, pp. 285-303.
14. Thapar A, Holmes J, Poulton K, Harrington, R. Genetic basis of attention deficit and hyperactivity. (Review Article). British Journal of Psychiatry, 1999; 174: 105-111.
15. Thompson Μ, Brooke Χ, West AC, et al. Profiles, co-morbidity and their relationship to treatment of 191 children with AD/HD and their families. Eur Child Adolesc Psychiatry, 2004; 13:234–242.
16. Αγγελοπούλου-Σακαντάμη Ν. (2004). Ειδική Αγωγή. Αναπτυξιακές Διαταραχές και χρόνιες Μειονεξίες. Εκδόσεις Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
17. Ασωνίτου Α. (2007). Σύνδρομο Υπερκινητικότητας και Διάσπασης Προσοχής. Σημειώσεις για τα «Ειδικά Θέματα». Κύκλος Σπουδών στην Προσαρμοσμένη Κινητική Αγωγή του ΤΕΦΑΑ Αθηνών, ΕΚΠΑ.
18. Ασωνίτου Α, Κουτσούκη Δ. (2006). Σύνδρομο Υπερκινητικότητας και Διάσπασης Προσοχής. Σημειώσεις για τα «Ειδικά Θέματα». Κύκλος Σπουδών στην Προσαρμοσμένη Κινητική Αγωγή του ΤΕΦΑΑ Αθηνών, ΕΚΠΑ.
19. Δούκα Α. (2004). Σύνδρομο Υπερκινητικότητας και Διάσπασης Προσοχής. Εκπαιδευτική Αντιμετώπιση. Σημειώσεις για τα «Ειδικά Θέματα». Κύκλος Σπουδών στην Προσαρμοσμένη Κινητική Αγωγή του ΤΕΦΑΑ Αθηνών, ΕΚΠΑ.
20. Κυπριωτάκης (1989). Το Ειδικό Παιδί και η Αγωγή του. Αθήνα.
21. Νοταράς Σ. (1995). Υπερκινητικό Σύνδρομο: Το πρόβλημα των υπερκινητικών παιδιών. Το Σχολείο και το Σπίτι, 160-164.
22. Πεπραγμένα Συμποσίου (1992). Παιδιά με Υπερκινητικό Σύνδρομο και Διαταραχές Διαγωγής. Πρόκληση για τους Ειδικούς και το Σχολείο. Παιδοψυχιατρική Εταιρεία Ελλάδας. Εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα.
23. Πεχλιβανίδης Α, Σπυροπούλου Α, Γαλανόπουλος Α, Παπαχρήστου ΧΑ, Παπαδημητρίου ΓΝ. Διαταραχή ελλειμματικής προσοχής υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ) στους ενήλικες. Κλινική αναγνώριση, διάγνωση και θεραπευτικές παρεμβάσεις. Αρχεία Ελληνικής Ιατρικής, 2012; 29(5): 562-576.
24. Σωτηριάδη - Γκουτζιαμάνη Κ. (1993). Παιδιά με "ειδικές" εκπαιδευτικές ανάγκες. Αθήνα.
25. Τσιάντης Γ, Μανωλόπουλος Σ. (1988). Σύγχρονα Θέματα Παιδοψυχιατρικής. Τόμος Β'. Εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα. 

Λέξεις Κλειδιά

Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής με Υπερκινητικότητα-ΔΕΠΥ, άσκηση, αναψυχή.