Φυσιολογία Ι (Ε)

Στόχος αυτής της ενότητας είναι να εξοικειώσει τον φοιτητή με την έννοια της ώσμωσης και τη σημασία της. Αντιπαραβάλλονται οι έννοιες διάχυση και ώσμωση, καθώς και συγκέντρωση και ωσμωτικότητα. Περιγράφεται ο υπολογισμός της ωσμωτικότητας γενικά και η ωσμωτικότητα του πλάσματος ειδικότερα. Επιπλέον, περιγράφονται οι ομοιοστατικοί μηχανισμοί της ωσμωτικότητας του πλάσματος, τόσο σε φυσιολογικές καταστάσεις όπως η διούρηση και η δίψα (ρόλος αντιδιουρητικής ορμόνης και αλδοστερόνης), όσο και σε παθολογικές καταστάσεις όπως η αιμορραγία. Τέλος, παρουσιάζονται παραδείγματα υδάτινων διαλυμάτων που χρησιμοποιούνται στην κλινική πράξη, όπως σακχαρούχα και χλωριούχα διαλύματα.

Στόχοι Ενότητας

Οι στόχοι της ενότητας αυτής είναι οι φοιτητές να κατανοήσουν:

• Πώς διαφοροποιείται η διάχυση από την ώσμωση;
• Πώς υπολογίζεται η ωσμωτικότητα ενός διαλύματος; Ισότονο, υπότονο και υπερτονο διάλυμα.
• Πώς ορίζεται και από τι εξαρτάται η ωσμωτικότητα πλάσματος
• Ομοιοστατικοί μηχανισμοί της ωσμωτικότητας του πλάσματος
• Υδάτινα διαλύματα που χρησιμοποιούνται στη κλινική πράξη.
• Υπολογισμός ωσμωτικότητας διαλυμάτων: Γιατί ο φυσιολογικός ορός (0.9% NaCl) είναι ισότονο διάλυμα;

Λέξεις Κλειδιά

Ώσμωση, ωσμωτικότητα, ωσμωτική πίεση, ισότονα, υπότονα, υπέρτονα διαλύματα, κυτταρική αφυδάτωση, κυτταρικό οίδημα, ομοιοστατικοί μηχανισμοί της ώσμωσης, σακχαρούχα και χλωριούχα διαλύματα